ਮਸਤ-ਮਲੰਗ...

ਰਾਤੀਂ ਚਾਨਣੀ ਚੰਨੇ ਦੀ 

ਦਿਨੇ ਸੂਰਜਾਂ ਦੀ ਲੋਅ

ਸਾਡੇ ਰਹੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਤੇਰੇ ਨੀਲੇ-ਨੀਲੇ ਨੈਣੀਂ

ਛੁਪੀ ਲੋਹੜਿਆਂ ਦੀ ਸੰਗ 

ਸਾਨੂੰ ਕਰਦੀ ਏ ਤੰਗ..

ਜ਼ਰਾ ਅੱਖਾਂ ਕਰ ਬੰਦ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਜਦੋਂ ਭਗਵੀਂ 'ਜੀ ਬੱਦਲੀ 

ਕੋਈ ਉੱਡੇ ਅਸਮਾਨੀਂ

ਸਾਡਾ ਨੱਚੇ ਅੰਗ-ਅੰਗ..

ਅਸਾਂ ਵਗਦੀਆਂ ਪੌਣਾਂ  

ਕੋਲੋਂ ਖਾਧੈ ਸਦਾ ਡੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਮੁੱਕੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਰੰਗ

ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲਈਏ ਚੰਦ

ਕਿਸੇ ਤਿੱਤਲੀ ਦੇ ਸੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਸਾਡੀ ਅਰਦਾਸ ਵਿੱਚੋਂ 

ਡੁੱਲ੍ਹੇ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਮੰਗ

ਆਵੇ ਕਣ-ਕਣ ਵਿੱਚੋਂ

ਬੱਸ ਇਸ਼ਕ-ਤਰੰਗ..

ਕਿਸੇ ਝੁਮਕੇ ਦੇ ਉੱਤੇ

ਸਾਡੀ ਝੂਟਦੀ ਉਮੰਗ..

ਆਵੇ ਇਸ਼ਕ-ਤਰੰਗ..

ਕਿਸੇ ਮੋਰਨੀ ਦਾ ਖੰਭ 

ਭਰੇ ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਰੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਓਹਦੇ ਮੁੱਖ ਉੱਤੇ ਖੇਡੇ 

ਚਿੱਟੀ ਸਾਵਣੇ ਦੀ ਧੁੱਪ 

ਓਹੋ ਰਹਿੰਦੀ ਚੁੱਪ-ਚੁੱਪ..

ਕੋਈ ਗੁੰਮਸੁੰਮ ਰੁੱਤ..

ਓਹਦੇ ਰਾਹਾਂ 'ਚ ਵਿਛਾਈ 

ਜਾਵਾਂ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਸੇਜ 

ਮੈਂ ਤਾਂ ਭਰ ਬੁੱਕ-ਬੁੱਕ..

ਓਹਦੀ ਤੋਰ ਦੀ ਸੰਜੀਦਗੀ

'ਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ ਚੰਦ.. 

ਓਹਦੇ ਚਿੱਟੇ-ਚਿੱਟੇ ਦੰਦ..

ਓਹਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਚੁੱਪ ਰਹਿੰਦੀ

ਓਹਦੀ ਸੋਨੇ-ਰੰਗੀ ਵੰਗ

ਜੀਹਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਏ ਯਾਰਾ

ਆਪਾਂ ਜੀਵਣੇ ਦਾ ਢੰਗ

ਸਾਡਾ ਢੰਗ ਬੇ-ਢੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਤੱਕ ਤੋਤਿਆਂ ਦੀ 'ਡਾਰ 

ਆਉਂਦੀ ਸਾਹਾਂ 'ਤੇ ਬਹਾਰ..

ਗੁਲਾਚੀਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠੀ 

ਕਾਲੀ ਚਿੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ 

ਸੁਣਾਂ ਅੱਖਾਂ ਕਰ ਬੰਦ..

ਘੁੱਗੀ ਕਰੇ ਘੂੰ-ਘੂੰ 

ਜਦੋਂ ਜਦੋਂ ਮੰਦ-ਮੰਦ..

ਸੱਚੀਂ ਦਿਲ-ਦਰਵਾਜ਼ੇ 

ਵਿੱਚੋਂ ਆਵੇ ਲੰਘ-ਲੰਘ..

ਰਾਤ-ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੁਗੰਧ

ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ  ਗੁਲਕੰਦ 

ਖੋ ਜਾਈਏ ਮਿੱਠੇ ਰੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਛਿੜੇ ਕੰਬਣੀ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ 

ਜਦੋਂ ਲਗਦੀ ਏ ਠੰਡ..

ਨੀਲੇ-ਨੀਲੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ

ਲੱਭ ਲਈਏ ਕੋਸਾ ਰੰਗ..

ਸੂਹੇ-ਸੂਹੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ

ਸੇਕਾਂ ਚੰਗਿਆ‌ੜੇ ਚੰਦ..

ਕਿਤੇ ਚੁੰਨੀ ਗੁਲਾਨਾਰੀ

ਉੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਫੁਲਕਾਰੀ..

ਕਰ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ

ਭਰਾਂ ਸੁਪਨੇ 'ਚ ਰੰਗ.

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਪਿੜ ਜਦੋਂ 

ਨੱਚਦੇ ਨੇ ਤਾਰੇ..

ਆਉਂਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੁਲਾਰੇ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਜਾਵਾਂ ਵਾਰੇ-ਵਾਰੇ

ਉੱਤੋਂ ਬੋਲੀ ਉੱਤੇ ਬੋਲੀ 

ਪਾਵੇ ਦੁੱਧ ਚਿੱਟਾ ਚੰਦ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਕਾਲੀ ਕਿੱਕਰ ਤੇ ਬੈਠੇ 

ਚਿੱਟੇ ਬਗਲੇ ਨੂੰ ਵੇਖ

ਫੁੱਟੇ ਮੱਥੇ 'ਚੋ ਉਜਾਲਾ 

ਮੁੱਕੇ ਕਾਲਖਾਂ ਦਾ ਰੰਗ..

ਸਾਡੇ ਯਾਰ ਨੇ ਨਿਹੰਗ 

ਪੀਣ ਘੋਟ-ਘੋਟ ਭੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਭਾਂਵੇ ਖੇੜਿਆਂ ਦੀ ਜੰਝ 

ਪਾਵੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਭੰਗ..

ਮੇਰੇ ਤਖ਼ਤ-ਹਜਾਰੇ 

ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਕਣੇ ਨਾ ਰੰਗ..

ਸੁੱਚੀ ਆਸ਼ਿਕੀ ਦੇ ਰੰਗ.

ਮੇਰੀ ਹੀਰ ਵਾਲੇ ਝੰਗ

ਰਹੂ ਛਣਕਦੀ ਵੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਗੀਤ-ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ

ਪਿੱਛੇ ਆਂਵਲੇ ਦੀ ਟਾਹਣੀ..

ਲਾਇਆ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ 

ਤੁਲਸੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਸਾਵਾ 

ਬੂਟਾ ਦੇਵੇ ਪਲਾਂ 'ਚ ਆਰਾਮ

ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ 

ਤਾਈਂ ਛਿੜ ਜਾਂਦੀ ਖੰਘ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਇਹ ਜੋ ਮੋਢਿਆਂ ਨੂੰ ਛੂਣ

ਸਾਡੇ ਲੰਬੇ-ਲੰਬੇ ਕੇਸ

ਸਾਨੂੰ ਡਾਢੇ ਨੇ ਪਸੰਦ..

ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਮੁਟਿਆਰ 

ਵਾਂਗੂੰ ਕਰ ਲਈਏ ਗੁੱਤ

ਸਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਾ ਸੰਗ..

ਸਗੋਂ ਯਾਦ ਆਵੇ ਓਹਦੀ 

ਜੀਹਨੇ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਡੰਗ 

ਕਾਲੀ-ਕਾਲੀ ਗੁੱਤ ਸੰਗ..

ਫੁੱਟੇ ਰਾਂਗਲੀ ਤਰੰਗ..

ਕਦੇ ਛੱਡ ਲਈਏ ਖੁੱਲੇ 

ਲੋਕੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਦੰਗ..

ਐਵੇਂ ਟੋਕ ਨਾ ਨੀਂ ਮਾਏ

ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਨੇ ਰੰਗ..

ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਫੁੱਟਿਆ 

ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪੰਧ..

ਏਹੇ ਕਰਜ਼ਾ ਨਾ ਲਹਿਣਾ

ਲਿਖ ਦੋ-ਚਾਰ ਬੰਦ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ..

ਰਾਤੀਂ ਚਾਨਣੀ ਚੰਨੇ ਦੀ 

ਦਿਨੇ ਸੂਰਜਾਂ ਦੀ ਲੋਅ

ਸਾਡੇ ਰਹੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ..

ਅਸੀਂ ਮਸਤ-ਮਲੰਗ...

harman(13/10/2010)