Friday, November 19, 2010

ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ...

ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ..
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..

ਸਾਈ ਦੇ ਨਾਂ ਦੀ ਜੋਤੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤਨ-ਮਨ ਚਾਨਣ ਕਰਿਆ ਨੀਂ..
ਓਹਦੀ ਝਲਕ ਰੂਹਾਨੀ ਪਾ ਸਖੀਓ ਮੇਰਾ ਤਪਦਾ ਸੀਨਾ ਠਰਿਆ ਨੀ..
ਓਹਦੇ ਅੰਗ-ਸੰਗ ਸ਼ਾਮਾਂ ਢਲਦੀਆਂ ਨੇ,ਓਹਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭਾਤ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ..
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..

ਨਾ ਓਹਦੇ ਜੇਡ ਤਬੀਬ ਕੋਈ ਓਹਦੀ ਛੋਹ ਜਾਪੇ ਦੁੱਖ-ਭੰਜਨ ਨੀ..
ਓਹ ਲਾਂਭੇ ਭੈੜੀ ਮਾਇਆ ਤੋਂ..ਜਿਓਂ ਅੰਜਨ ਵਿਚ ਨਿਰੰਜਨ ਨੀਂ..
ਅਸਾਂ ਬਿਰਤੀ ਓਹਦੇ ਨਾਮ ਕਰੀ ਓਹ ਅਰਸ਼ੋਂ ਆਈ ਸੌਗਾਤ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ...
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..

ਮੇਰੇ ਲੂੰ-ਲੂੰ ਅੰਦਰ ਵਸਿਆ ਨੀ ਓਹ ਹਰੀ,ਵਾਹੇਗੁਰੁ,ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੀਂ..
ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਲਗਦਾ ਓਹ ਸਭਨਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਅਵੱਲਾ ਨੀਂ..
ਓਹਦਾ ਨਾਮ ਹੈ ਪਾਣੀ ਰੰਗਾ ਨੀਂ ਬੱਸ ਇਸ਼ਕ ਹੈ ਓਹਦੀ ਜਾਤ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ...
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..

ਓਹ ਸ਼ਰਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੱਝਾ ਨਾ ਪਰ ਓਹਦੀ ਆਪਣੀ ਲੱਜਿਆ ਨੀਂ..
ਤਨ 'ਤੇ ਮਸਕੀਨੀ ਨੂਰ ਕੋਈ ਪਾ ਮੂੰਗੀਆ ਚੋਲਾ ਸੱਜਿਆ ਨੀਂ..
ਜਦ ਗਾਵੇ,ਪੱਤਿਆਂ 'ਚੋਂ ਕੁਦਰਤ ਫਿਰ ਲੁਕ-ਲੁਕ ਮਾਰੇ ਝਾਤ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ...
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..

ਦਰਵੇਸ਼ ਫਕੀਰ ਨਿਮਾਣੇ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰ-ਕਰ  ਸਜਦੇ ਥੱਕਾਂ ਨੀਂ..
ਮੈਂ ਤੜਕਸਾਰਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਅੜਿਓ ਫੱਕਰਾਂ ਦੇ ਵੇਹੜੇ  ਨੱਚਾਂ ਨੀਂ..
ਮੈਂ ਭਵਸਾਗਰ ਨੂੰ ਤਰ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕ਼ ਦਾ ਫੜਕੇ ਹਾਥ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ...
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ..

ਓਹਦੇ ਵਿੱਚ ਬਲ ਮਰ ਜਾਵਾਂ ਨੀਂ ਓਹ ਮਘਦੀ ਪਾਕ ਜਵਾਲਾ ਨੀਂ..
ਇਸ ਚੋਰ-ਉਚੱਕੀ ਨਗਰੀ ਦਾ ਓਹ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਰਖਵਾਲਾ ਨੀਂ..
ਓਹਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਗਾ-ਗਾ ਕੇ ਧੰਨ ਹੋਏ ਕਲਮ-ਦਵਾਤ ਕੁੜੇ..
ਮੇਰਾ ਸਾਈਂ ਨਾਥਾਂ ਦਾ ਨਾਥ ਕੁੜੇ..ਨੀਂ ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੋੜਾਂ ਸਾਥ ਕੁੜੇ...
ਨੀਂ ਮੈਂ ਜੂਠੀ ਕੌਲੀ-ਬਾਟੀ ਸੀ..ਮੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਬਣਿਆ ਰਾਖ ਕੁੜੇ.. ਹਰਮਨ(C) 

No comments:

Post a Comment